Inmiddels bestaat mijn website Another Story al een tijdje. Het was het plan geweest om in de afgelopen maanden je meer te vertellen over het ontstaan en het doel van mijn website maar de Corona crisis gooide roet in het eten. Nu het leven weer een beetje zijn gewone gang gaat (lees vier kids die weer naar school gaan), kan ik me weer meer richten op mijn werk als storyteller. Waarom vertel ik verhalen en wat is mijn doel?
Na mijn studie Nederlands (moderne letterkunde) in Leiden vertrok ik voor een jaar naar Ecuador om vrijwilligerswerk te doen. Ik woonde eerst een paar maanden in de hoofdstad Quito om daar Spaans te leren in een kleine gezellige taalschool. Mijn taalleraar Fabricio en ik hebben hartelijk gelachen om de vreemde en gênante taalfouten die je maakt als je voor het eerst een totaal vreemde taal leert. Na drie maanden verhuisde ik naar het bloedhete Guayaquil. Bij mijn eerste bezoek aan een Nederlandse familie daar was ik zo bevangen door de hitte dat ik op de bank in slaap viel. Dat was heel normaal volgens hen. Ik werkte daar in een sloppenwijk mee aan een alfabetiseringsproject. Als je om twee uur afsprak, mocht je blij zijn als iedereen er om drie uur was. Hmm volgens mij heb ik me iets te goed aan de Latijns-Amerikaanse cultuur aangepast.
In Ecuador ging er letterlijk een nieuwe wereld voor me open. Ik leerde dat er geen verschil is tussen mensen die in een zelfgebouwd huis wonen (nee geen ecologisch verantwoord tiny house, maar een huis/hut van rieten matten, en materiaal dat voor handen is, gewoon omdat je niet meer hebt) en mensen die nog nooit een voet in een sloppenwijk hebben gezet. Mijn vriendin in Ecuador is net zo slim als ik, maakt grapjes en heeft ook oog voor haar vriendinnen. Ook heb ik geleerd dat het ontzettend moeilijk is om vooruit te komen als je in armoede bent opgegroeid.
Hoe vaak hoor ik in het Westen de boodschap dat als je maar je best doet alles mogelijk is. Iedereen kan president worden, het perfecte lichaam hebben of krijgen, een bloeiend bedrijf neerzetten, in God geloven en dat dan alles goedkomt, hashtag making memories, travels, enz. Begrijp me goed; ik wil niet cynisch zijn. Ook ik zoek naar de mooie dingen in het leven, ik hou van kunst, ben gek op kleding en mode (een beetje te gek misschien), droom van verre reizen, maar ik wil ook oog hebben voor die andere kant, dat andere verhaal.
Juist de tegendraadse verhalen wil ik voor het voetlicht brengen. In mijn interviews met prostituees bijvoorbeeld of in mijn boek- en filmrecensies. Daarom heb ik gekozen voor de naam Another Story. Die andere verhalen zijn als een spiegel voor mij. Ze corrigeren me en ze geven herkenning en daardoor troost. Ook ik loop vast omdat ik het vaak niet red en verkeerde keuzes maak (ongeduldig naar de kinderen, geen discipline, te lang online shoppen), ook ik kan soms janken omdat ik wel een mooi businessplan heb maar andere ondernemers groeien op instagram in een jaar van honderd naar duizenden volgers en ik blijf steken op een paar honderd of misschien wel minder. Ik leer er vaak van waar het echt om gaat in het leven: het draait niet om mij en wat ik wil. Wat ik wil leren is echt luisteren en zien, compassie hebben, loslaten, verliezen, niet oordelen, liefhebben. In Ecuador heb ik gezien dat het leven verre van maakbaar is en dat de weg omhoog misschien wel een weg is naar omlaag.